SAKIBIN KÖŞKÜ

............

Ey Sevgilim hüzünlü gönlüm dert ile başıboş kalsın mı?

Çare yok mu bu derde haşre kadar bu yara kalsın mı?

Ey zaman geleceğimin mutlu olmasını sağla artık yeter

Yoksa daima talihimin tam tersi bahtım kara kalsın mı?

Binlerce zahmetler verdin ey yar bari kavuşma merhemini lutfeyle

Ne dersin böyle bağrım ayrılık ile binlerce parça kalsın mı?

Ciğerleri dağlayan bu ahın sende niçin tesiri yok

Bu derece ettiğin zulüm düşman yanına kalsın mı?

Ey Sakıp ! İçimdeki yaraya güzel bir name verecek ne var,

Zalim yar mürüvvet yok mu haşre kadar bu yare kalsın mı?

Şair Sakıp Efendi

............

Aşk... Nesiller boyu insanı sarhoş eden bade... İnsanoğlunun kapıldığı kaçınılmaz bir büyü.. Bir aşık ki aşkının nesiller boyu sürmesini istemiş. Köşkler, konaklar, hanlar, hamamlar fanidir demiş Sakıp efendi... ve köşküne şiiriyle ruh vermiş... ondan sonra bu köşk kime yar olursa olsun Sakıp Efendinin mısraları ikinci katın doğusunda kalan odanın duvarlarını dolaşır...

"Dünyada insan yüz tane köşk yaptırsa bile ahiretini ma'mur ve bayındır etmedikçe hiçbir faydası olmaz. Ancak benim isteğim budur ki: ben dünyadan göçüp gittikten sonra bu mesken de başkasının malı olacak..İşte o zaman Cenab-ı Hakk'ın rahmetine sebep olsun diye bu köşkün banisine bir Fatiha okuyup, hatırlasınlar. Bu ferah verici köşkte oturdukları müddetçe bir rahmetle ruhumu şad etsinler , ihya etsinler." demiş Sakıp efendi...

Ve bu umutla şiirini umut rengi mavi ahşap tabelaya yazıp odayı donatmış.



Şanlıurfa'nın Halepli Bahçe denilen mevkisinin en güzel bahçelerinden birine sahip olan bu köşk şimdilerde tüm halka hizmet etmekte.

1845 yılında yapılan bu köşk 172 yıldır hizmet etmenin, banisinin umudunu gerçekleştirmenin gururuyla duruyor. Kim bilir nice seneler daha nice nesillere daha taşıyacak banisini...

Ne demişler... söz uçar yazı kalır... Haklılarmış...

Ruhu şad olsun güzel yürekli şairin...